Ένα ανοιξιάτικο πρωινό στα τέλη του Μάρτη βγαίνεις απο το σπίτι φορώντας σταράκια. Έχει λίγα σύννεφα όμως ελπίζεις ότι ο ήλιος θα επικρατήσει και θα τη γλιτώσεις τη βροχή. Τελικά η πραγματικότητα σε προσγειώνει και η βροχούλα σε πιάνει εξ απήνης. Περπατάς χωρίς ομπρέλα στο κέντρο της πόλης με τα ανοιξιάτικα παπούτσια σου να κολυμπάνε σιγά σιγά στο βρεγμένο έδαφος. Κάπου εκεί είναι που σκέφτεσαι πως χθες κουβαλούσες μαζί σου όλη μέρα την ‘ομπρέλα της γιαγιάς’ που βρήκες εύκαιρη στο συρτάρι γιατί σκεφτόσουν ότι μπορεί να βρέξει, κάτι που τελικά δεν συνέβη. Εκνευρίζεσαι και σκέφτεσαι ότι πραγματικά τον καιρό δεν μπορείς να τον προβλέψεις όσο και να το θέλεις. Που καταλήγεις; Στο ότι όταν κάτι δεν μπορείς να το αποφύγεις, τότε απλά απόλαυσε το.
Και μετα απο το παραπάνω λογύδριο, ελάτε να δούμε πως μεταφράζονται όλα αυτά σε εικόνες:
Oι ιστορίες της Bellas
Δεν υπάρχουν σχόλια